Grenzgänger

10 januari 2022 - Basel, Zwitserland

Gister kwam ik erachter dat ik een “Grenzländer” ben. Dat wil zeggen; mijn appartement staat op een plek waardoor je binnen 10 minuten Duitsland inwandelt en iets van 20 minuten Frankrijk. 

Jammer, ik had wel een Outlander (Sassenach) willen zijn - dit zullen alleen de mensen begrijpen die de serie “Outlander” kennen. Alleen zou ik dan wel ook James Alexander Malcom Mackenzie Fraser (ja dit is een hele mond vol, maar geloof me als je hem ziet is dat het volledig waard) aan mijn zijde willen hebben. Als ik erover nadenk ben ik eigenlijk ook een Outlander (buitenlander), alleen hier geen mannen in kilt te bekennen. 

Dat ik een Grenzländer blijk te zijn, kwam ik per toeval achter. Wij wilden naar het Vitra Design Museum (deze staat dus in Duitsland en is bijzonder de moeite waard een keer te bezichtigen) en we liepen zo door de Deutscher Toll.

Grappig is dat de bouwstijl per direct anders is. Alsof er zo ineens een hele andere wereld uit de lucht komt vallen. Tegelijkertijd houd je uitzicht op Bazel en de - dit heb ik zelf bedacht omdat die gebouwen letterlijk vanuit ieder punt te zien zijn - Baselse Twin Towers (Roche Turm). 

Hier een week te bivakkeren merk ik dat mijn inner berggeit aangewakkerd word. Ik heb een echte Sehnsucht naar de bergen. Maar hey, over iets meer dan een week mag ik die berggeit los laten gaan. Het schijnt te sneeuwen in Frutigen. Ik ben nog nooit met sneeuw in Zwitserland geweest, alleen in de zomer naar de eeuwige sneeuw. Dat is echt een fantastisch fenomeen. Ik ben dan ook benieuwd hoe dat in het winterseizoen gaat zijn. 

De temperaturen zijn hier - net als in Nederland - behoorlijk wisselvallig. Maar het is hier grotendeels droog en frequent breekt de zon door. Heerlijk! Wel staat er soms best wat wind (dacht ik hier effe mooi vanaf te zijn, niet dus), dat zorgt voor een bijzonder kapsel. Jullie weten dat mijn haar krult? Dat zorgt dus ook voor pluis. Vroeger had ik altijd van die krulletjes aan de zijkanten van mijn hoofd, mijn moeder noemde het altijd “Einstein krullen”, nou die zijn terug hoor! 

Vandaag hebben we 10,5 kilometer langs de Rijn gelopen met volle zon in het snoetje. Heerlijk! Vier bruggen voorbij gelopen; Dreirosenbrücke, Mittlere Brücke, Wettsteinbrücke en de Schwarzwaldbrücke. 

Met als Schweizerisch Mittagessen op de Marktplatz voor het Rathaus “Kalbsbratwurst mit einer halben scheibe Ruchbrot” oioioi das war ganz gut!!

Ik ben niet zo een vleeseter, maar dit is echt wel heel erg lekker - en als je vlees eet - echt een aanrader. Zürich heeft een locatie waar je St. Gallers (Kalbs)bratwurst kunt kopen. Ook zeer aan te bevelen, mocht je daar toevallig zijn. 

Wat zijn typisch Zwitserse gerechten? Ik kom niet verder dan Raclette, kaasfondue, Rösti en natuurlijk Bratwurst mit Ruchbrot und Senf. 

Ach so, vanavond heb ik mij in mijn pantalon gehesen en hebben we de avond afgesloten met een heerlijk rood wijntje bij de Les Trois Rois bar. Wat een ervaring. Wat een ambiance (zie foto’s). 

Allereerst zag de ober er werkelijk waar charmant uit. Heel fijn uitzicht. Het startte met wat snackjes (nootjes) en gekoeld water uit fles. Even later kwam de wijn. De ober liet ons de fles wijn zien, hij vroeg wie zou voorproeven. De de ontkurking van de fles was al een hele show opzich, de kurk was zelfs zoveel waard dat het in een apart schaaltje gelegd werd. Vervolgens kwam het inschenken; hand op de rug, keurig naar voren gebogen en het glas werd netjes met een proeflaagje gevuld. Hij wachtte op goedkeuring van de voorproefster - in dit geval mijn moeder - behoorlijk ongemakkelijk gezien het feit deze charmante ober ons om de beurt zat aan te kijken. En ja hoor, de wijn was goed gekeurd dus de rode liquid kon vloeien. Zelfde inschenk ritueel van deze meneer. Ik nam een slok van de wijn en man oh man, wat een fantastische sensatie in de mond. Wat een smaak!! Ik denk dat ik zelden zo een goede wijn heb gedronken. En ook nog met uitzicht op de Rijn by night, genieten!! 

Na enkele tijd kwam deze charmante meneer weer terug en wat deed hij; bijschenken!! Ik heb altijd geleerd dat bijschenken ongeluk brengt (stom bijgeloof), dus ik zette een hele vriendelijke pokerface op, bedankte maar van binnen was het 230 volt. Na enige tijd gebeurde wederom hetzelfde. Maar het glas is zeker leeg geraakt, want dit was gewoon een glas liquid gold. 

Op de terugweg naar huis was ik nog aan het nagenieten, ik werd aangesproken door een dakloze die mij vroeg of ik wat geld voor hem had omdat hij anders op straat moest slapen. Ik ben doorgelopen, achteraf best hypocriet. Ik zit in een luxe tent wijn weg te nippen en kruip straks in mijn warme bedje en ik loop straal hard deze meneer voorbij. Zet je toch aan het denken.

Foto’s

1 Reactie

  1. Els:
    11 januari 2022
    Maar goed dat de ober mooi was en de wijn super! Verder ongezellig leeg. Het restaurant ziet er wel heel perfect uit zeg.
    Sneeuw in Frutigen? Dat zou super zijn.